olduğum yerde kalıyorum

yüreğimden geriye kalan enkazların arasında dolaşıyorum
her yer toz duman.
yıkılmış duvarlarımın altından sana ait olan anılarımı toplarken
siyah beyaz bir fotoğraf buluyorum
bir kenarı yanmış sevdasında
diğer kenarı zamana inat inceden yırtık.
elime alıyorum ardından
bakıyorum büyük bir özlemle
gözleri sen
dudakları sen
saçları sen oluveriyor
bir ifade beliriyor yüzümde
gözlerim ağlıyor.
yüreğimden geriye kalan enkazların arasında dolaşıyorum
her yer toz duman.
bir sen
ve bir ben oluyorum
ve sonra
olduğum yerde kalıyorum


eren ergül
nisan 2009