18 Kasım 2011 Cuma

babama...

uzun zaman oldu sana bir şeyler yazmayalı. sanma ki seni düşünmüyorum,aklıma gelmiyorsun yada unuttum.
her sabah gözümü açtığım ilk andan,
her gece gözümü kapattığım son ana kadar defalarca anıyorum seni.
özlemin bir dağın tepesindeki karlar gibi.
yüreğimin çığlığıyla andığım da ismini,bir çığ gibi düşüyor içime.
o anda buz kesiyorum.
elim,
ayağım,
yüreğim,
ağzım dilim,
göz yaşım gibi donuyor...

bazen ansızın yüzünü hayal ediyorum.
avuçlarımın arasına alıyorum yüzünü.
alnımı alnına yaslıyorum.
sonra kokunu içime çekerek uzun uzun öpüyorum yanaklarını.
ardından sımsıkı sarılıyorum.
ısınıyorum.
sonra keşke gerçek olsaydı diyorum.
üşüyorum.

özlemin bir dağın tepesindeki karlar gibi,
yüreğimin çığlığıyla andığım da ismini,bir çığ gibi düşüyor içime.
hasretin ölümden beter yüreğime...



eren ergül

18.11.2011

03:00