gelme
arkasına saklandığım tahta kapıdan girme içeri
diz çökmüş benliğim
elleri ağlayan çocukluğumu görme.
bakma yüzümün anlamsızlığına
akmaz gözlerimden yaş
yine de çıkmaz sesim
bu sırtıma vuran kaçıncı taş
ardımda bıraktıklarıma bakıyorum
belki küçük bir an vardır
dante gibi ortasına geldiğim ömürde
hatırlamamış
görememiş
yada anlayamamışımdır.
yoksa bundan mıdır korkularım
belki bir ekmek kırıntısı kadardır
küçük omuzlarımda büyüttüğüm sevdalarım.
Eren Ergül
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder