Dün gece, eski bir İstanbul’a doğru yüzdürdüm mavilerimi
Bacaları tüten gecekondu evlerinin sıcaklığında sundum yüreğimi sana
Martılar suskunluğa inat,birbiri ardına…
Derken Kızkulesi sesleniyor dalgalar arasından
Sonra bir rüzgar alıp götürüyor fırtınalarımı
Ve aklıma düşüyorsun usulca.
İşte bu anda düşünmek olmaz bana,
İşte bu anda yelkenler fora…
Eren Ergül
11.11.2005
yorumlarınızı alttaki yorum kısmına yazabilirsiniz
5 yorum:
Maviyi çok seven bir yazarın maviyi yazıya dökebilme becerisidir bu.. Maviye ucu belli olmayan hayal gücün ve yeteneğin ile yelken açman ve hiç vazgeçmemen dileğiyle..
kesinlikle esraya katılıyorum :)
beni iyi bilirsin sen. bilirsin maviden hiç vazgeçmeyeceğimi. beni en iyi sen yaşıyorsun. mavinin derinliğinden bir avuç deniz sunuyorum sana,sakla koynunda ve yelkenlerini hiç ama hiç indirme sırtımdan...
bu nasıl bır bırıkmıslıktır kı hayata dair..? çözemedım ama gızemlı yazıyorsun bellı..kaybettım kendımı mawı satırlarında..
bılırmısın hayatın rengıdır bence mawı..mawi aşktır we aşk sonsuzluk..bundandır kaybolmak sonsuzluklarda...
şiirlerde kal..
yine çok harika muhteşemmmsinn.. :)) zeliha
Yorum Gönder