24 Kasım 2008 Pazartesi

elveda

birbir azalırız ömrümüzden.
yapraklar dökülmüşlüğümüzün aynası oluverir
renk cümbüşü kalmaz elde
solmaya başlar tenlerimiz,yüreklerimiz
ve yavaş yavaş son noktaya geliriz
söylenir mi bu anda?
gitmek gerek
de haydi
elvada..

eren ergül
24.11.2008
yorumlarınızı alttaki yorum kısmına yazabilirsiniz

8 yorum:

PAPATYA PRENSES dedi ki...

Fotoğrafımın sana ilham olmasına çok sevindim canım:)
Çok güzel bir şiir oldu..


NOT:Elveda demedim diyemem ki..

mavi dedi ki...

eyvallah :)

Adsız dedi ki...

Evet ecıların en büyüğü acı çekerken elveda denmesi acına bin mislisini eklemektir cümlesi YÜREĞİNE Gönlüne sağlık Eren çok güzel...

mavi dedi ki...

fotoğrafı gördüğüm anda içimden bunları yazmak geldi...
beğenmenize sevindim :)

mavi dedi ki...

teşekkür ederim eflatun :)

Adsız dedi ki...

eski bir istanbul şiirini cok sevdim abi harikaamış şiir cok güsel olmuş site ellerine saglıkk :):):)

genosminga dedi ki...

elvada süpar olmuş erenciğim yüreğine sağlık bayıldım çok hoş

Adsız dedi ki...

bu kadar saf ve samimi olabildiğine inanamıyorum,okurken resmen tüylerim diken diken oldu. şiirlerinle böylesine bütünleşebilmen ve yüreğini ortaya koyabilmen çok güzel.seni tanımadan seni anlar ve yaşar oldum.

yüreğine sağlık...